Studie

Een studie over het woord ‘Zingeving’. Ik was al enige tijd met deze studie bezig, zingeving hebben we altijd nodig en ik hoop dit dan ook voldoende te kunnen belichten. In ieder geval veel zegen en wijsheid bij het lezen.

Vol zijn van Gods Woord.

Om maar met de deur in huis te vallen; ‘Hoe doe je dat’? Is het een kwestie van; ‘onder het woord komen’, zoals dit in sommige kerken gezegd wordt. Of elke dag maar gewoon een stuk uit de Bijbel lezen? Wat moet ik doen zodat het Woord van God in mij woont? Een cursus Bijbellezen voor gevorderden volgen?

Ik heb vergeving nodig... Heb ik vergeving nodig?

“En indien gij Hem als Vader aanroept, die zonder aanzien des persoons naar ieders werk  moordeelt, wandelt dan in vreze de tijd uwer vreemdelingschap” 1 Petrus 1:17 NBG.

“Want Gij, o Here, zijt goed en gaarne vergevend, rijk in goedertierenheid voor allen die U aanroepen” Psalm 86:5 NBG.

Waarom is vergeving zo belangrijk

Vergeving, je ziet het steeds meer gepraktiseerd worden binnen en buiten de kerk. Maar waar komt die drang vandaan om in het reine te komen met iets of iemand? Een conflict met de ander of verlossing van zonden voor je eigen innerlijke mens, hoe lastig kan dit zijn op bepaalde momenten in je leven? Zelfs vlak voor het sterven van iemand kan vergeving een sterk item zijn, naar God toe of naar een kind of familie of vriend.

Knielen een manier om je te onderwerpen aan iets wat boven je staat, wat je als je meerdere erkent. Of omdat je iemand eren wilt voor zijn of haar goedheid. Je iemand ten huwelijk vraagt, of je idool wilt eren voor het geweldige optreden. Je wilt iemand bedanken voor de bewezen diensten. Knielen heeft alles te maken met het eren of aanbidden van iets of iemand. Je kunt het ook doen omdat je denkt dat het je voordeel op zal leveren. Omdat het je leven naar een hoger plan kan brengen. Zo is knielen een erkennen van iemands kwaliteiten, daden of positie. Er bestaat een oprechte vorm van knielen en een huichelachtige. En dat heeft alles te maken met de houding van het hart.

Het woord medelijden kennen we heel goed, maar de betekenis en toepassing ervan steeds minder. Veel mensen zijn er over eens dat onze maatschappij aan het veranderen is. Natuurlijk is er begrip voor de ander en moet er hulp komen voor de zwakkeren onder ons, maar wie wil die rekening betalen? Bij grote rampen is er een tijdelijke opleving van ons medelijden en willen we wel iets meer geven. Maar bij een deurcollecte kan het gevoel van medelijden fors krimpen.

Hier zit ik! Dat weet je toch wel? Hoe vaak heeft zo, een dergelijke ontmoeting tussen mensen plaats? Omdat we er vaak zitten, denken we ergens recht op te hebben. Soms krijg je een boze blik wanneer je op ‘iemands’ plaats gaat zitten. De beste plaats dat willen we allemaal, en zeker bij een gratis optreden staan we dan al vroeg in de rij. Soms maken we aanspraak op iets wat van ons allemaal is. Dat zorgt dan voor de nodige confrontaties met soms een nare afloop.

Pioniers zijn mensen die naar een gebied toe reizen om er zich te vestigen. Ze doen daar voorbereidingswerk zodat ook anderen er kunnen komen om te wonen en te werken. Deze mensen brengen grote offers, hun baan, sociale zekerheden, goede medische voorziening en familie, ze laten het allemaal achter. Ze hebben alle schepen achter zich verbrand.

Voor ons mensen is de vraag; ‘wat moet ik doen’ heel belangrijk. We vragen ons dan af wat de beste keus zal zijn. Maar op de juiste manier ‘iets doen’ kan behoorlijk moeilijk zijn. Sommigen vragen aan anderen om raad, terwijl de ander het antwoord snel gevonden heeft. Maar je afvragen hoe je ergens kunt komen wat totaal buiten je eigen mogelijkheden behoort, daar moet je even goed over nadenken. Dan is het niet vanzelfsprekend dat je antwoord op iedere hoek van de straat te vinden is. Dan moet je de juiste persoon treffen die deze vraag ook echt kan beantwoorden.

Stel dat je zondags in de kerk zit en nog voor dat de preek begint barst er een discussie los over het ongeloof van de ouderlingen en andere geestelijke leiders. Dan wil je wel weten waar het omgaat. Want dat bepaalt of jij je in een degelijke discussie gaat mengen. Maar al snel ontdek je dat dit jou ook aangaat.

Een mens roept er heel wat af in het leven. Je roept omdat het eten klaar is of omdat iemand jou moet helpen. De toon in je roepen zal herkenbaar zijn, als ernstig of minder ernstig. Zo kan je partner je roep herkennen als ‘direct komen’. Roepen is een breed begrip, de één roept altijd voor hulp terwijl de ander ervoor vecht om het zelf te doen. De één roept terwijl er niets aan de hand is terwijl de ander zegt; ‘je komt als geroepen’. Je kunt iets in het leven roepen of iemand op het matje roepen. Zo kun je roepen als vorm van aandacht vragen of roepen dat iedereen moet weggaan.

Wie de wijsheid in pacht heeft mag het zeggen. Deze uitspraak gebruiken we om iemand te helpen begrijpen dat ‘wijsheid’ iets is waarin we altijd te kort schieten. Geen wijsheid hebben van iets wat we niet begrijpen, kan soms behoorlijk lastig zijn. En soms doe je maar wat in de hoop dat wat je doet aan zal slaan of begrepen zal worden. Maar worden we hierin gecorrigeerd door anderen dan dekken we ons in door te zeggen, ‘beter iets dan niets gedaan’.

Er zijn momenten dat je erg je best moet doen om dat wat je hebt te behouden. Dat kan je gezondheid zijn, je financiën je baan je huis je afkomst je identiteit. Maar in het ergste geval je partner, je kind of je ouders. En dan hebben we het nog niet over al die andere zaken die het leven zo kunnen veraangenamen. Alles wat ons dierbaar is willen we niet verliezen maar behouden. Daar willen we geen afstand van nemen, maar dat willen we juist koesteren. En als iemand het waagt om ons ook maar iets af te willen nemen dan kunnen we compleet door het lint gaan.

Tja, alweer een nieuwe jaar. Betekent dit dat we het verleden ook achter ons hebben gelaten? Dat al het nare van vorig jaar ook verdwenen is? Nee, niet de pijn of het ziek zijn of andere ongemakken zullen voorbij zijn, die kunnen net zo pijnlijk aanwezig zijn als altijd. Daar worden we ook in het nieuwe jaar mee geconfronteerd.

 samenwerking. En hoe belangrijk dit is zien we soms pijnlijk terug in een slechte afloop van iets. Het had zo mooi kunnen zijn, maar helaas. Goed dan kun je je best doen om de schade zo veel mogelijk te beperken, maar dan blijf je toch afhankelijk van een goed gesprek. Dan is het zo gek niet om de volgende woorden eens aandachtig te lezen. “Maar begin er niet aan als u niet eerst hebt berekend wat het u gaat kosten. Want wie laat nu een toren bouwen zonder eerst prijsopgave te vragen? Hij moet weten of hij genoeg geld heeft om alle rekeningen te betalen” LUKAS 14:28 HB. Welke les zit hier voor ons in?

Dit is een veel besproken onderwerp, ‘wie is de meeste’. Kennelijk hebben mensen behoefte om zich boven de ander te plaatsen. Niet dat de ander het slechter doet maar gewoon omdat sommigen denken dat ze meer rechten hebben dan die ander. Zo is er op veel fronten een concurrentie strijd gaande omdat iemand meent meer aanspraak op iets te kunnen maken.